Zygmunt I Stary zabronił handlu z państwem krzyżackim
19 lutego 1520 roku w Toruniu król Zygmunt I Stary wydał edykt, w którym zabraniał swoim poddanym handlu z państwem krzyżackim. Dwojak Sylwia, "Wizyty Zygmunta Starego w Toruniu (1519–1521)", Rocznik Toruński, t. 43, 2016, str. 17 Nakaz dotyczył głównie mieszkańców miast Prus Królewskich a związany był z toczącą się właśnie wojną Królestwa z zakonem krzyżackim. Zakaz handlu z ziemiami pozostającymi pod panowaniem państwa zakonnego był uchwalony już wcześniej, podczas sejmu krakowskiego 1518 roku, czyli jeszcze przed wojną. Tekst edyktu z 24 marca 1518 mówił o odpowiedzi na działania mistrza zakonu, który zabronił wywozu wszelkich towarów do Polski, wskazywano także na przypadki rabunków i gwałtów doświadczanych przez kupców polskich na ziemiach zakonu. Rybarski Roman, "Handel i polityka handlowa Polski w XVI stuleciu", tom I - "Rozwój handlu i polityki handlowej", 1928, str. 321 Również 19 lutego 1520 r. król wydał polecenie by ściągnięto z Krakowa ciężkie działa dla polskiej armii. Artyleria ta, w postaci 12 armat burzących Biskup Marian, "Wojny Polski z zakonem krzyżackim (1308-1521)", 2017 została użyta w pierwszej kolejności podczas skutecznego oblężenia Pasłęka w kwietniu 1520 r.