Zygmunt Stary pomógł stłumić bunt chłopów sambijskich
1 października 1525 roku Zygmunt I Stary wydał polecenie wojewodom i starostom Prus Królewskich by udzielić pomocy zbrojnej księciu Albrechtowi Hohenzollernowi. Zonenberg Sławomir, "Charakterystyka stanów i nacji w Kronice Pruskiej dominikanina Szymona Grunaua", Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 3, 2003., str. 285 Książę, od niedawna lennik króla, zmagał się wówczas z powstaniem chłopów sambijskich, buntujących się przeciwko zwiększaniu obciążeń podatkowych i nadużyciom sądowym. Albrecht Hohenzollern utrzymywał przed Zygmuntem, że bunt chłopów jest także wyrazem przeciwu wobec sekularyzacji zakonu krzyżackiego i prosił o przysłanie tysiąca konnych. Książę stłumił powstanie jeszcze przed końcem października, w listopadzie zaś stracono przywódców rebelii.