Traktat wiedeński między Jagiellonami a Habsburgami
22 lipca 1515 roku w Wiedniu w trakcie zjazdu trzech monarchów: Zygmunta I Starego, Maksymiliana I Habsburga i Władysława II Jagiellończyka podpisano traktat wiedeński - układ między domami Jagiellonów i Habsburgów. Tego samego dnia w katedrze św. Szczepana dokonano ceremonii warunkowych zaślubin miedzy Anną, córką Władysława II a jednym z wnuków cesarskich, w którego zastępstwie wystąpił sam Maksymilian I. Baczkowski Krzysztof, "Polska i jej sąsiedzi za Jagiellonów", 2012, str. 646 Był to jeden z elementów porozumienia. Innym była adopcja Ludwika Jagiellończyka, syna Władysława, przez cesarza i jego małżeństwo z wnuczką Maksymiliana Marią Habsburg. Sukcesem Zygmunta I była akceptacja przez Maksymiliana warunków pokoju toruńskiego z 1466 r. jako podstawy stosunków polsko-krzyżackich, zakon tracił poparcie swojego potężnego sojusznika. Doprowadziło to parę lat później do wojny Królestwa Polskiego z zakonem, który stracił nadzieję na realizację swoich celów drogą dyplomatyczną, skierował się więc na drogę militarną. Małłek Janusz, "Ustawa o rządzie (Regimentsnottel) Prus Książęcych z roku 1542", Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, rocznik 72, zeszyt 2, 1967, str. 85 Konsekwencją postanowień zjazdu wiedeńskiego była także utrata władzy na Węgrzech i w Czechach przez dynastię Jagiellonów, jednak w 1515 roku nie można było przewidzieć rychłej śmierci zarówno Władysława II jaki i Ludwika Jagiellończyka.