Zwołano sejm w Warszawie po ucieczce Henryka Walezego
24 sierpnia 1574 roku był datą wyznaczoną przez prymasa Jakuba Uchańskiego jako początek sejmu zwołanego po ucieczce króla Henryka Walezego. Grzybowski Stanisław, "Dzieje Polski i Litwy (1506-1648)", Wielka Historia Polski t.4, Kraków 2000, str. 184 Dubas-Urwanowicz Ewa, "Koronne zjazdy szlacheckie w dwóch pierwszych bezkrólewiach po śmierci Zygmunta Augusta", Białystok 1998, str. 248 Konieczność zwołania sejmu była jasna już parę dni po tym wydarzeniu (król uciekł w nocy z 18 na 19 czerwca), senatorowie krakowscy proponowali Kraków, Lublin lub Warszawę, na zjazdach szlacheckich w Poznaniu i Krakowie wybrano Warszawę, jako bliższą Litwie i sierpień by dać szlachcie czas na podróż z odleglejszych zakątków Rzeczypospolitej. Ze względu na problemy z frekwencją obrady rozpoczęto dopiero 30 sierpnia, jednak mimo tego przesunięcia posłowie z Litwy i Prus Królewskich nie dotarli do Warszawy. Głównym problemem do rostrzygnięcia był stan formalny państwa - czy wobec wyjazdu Henryka z kraju należy ogłosić bezkrólewie. Izba poselska opowiadała się za tym rozwiązaniem, senatorowie uważali iż należy najpierw wysłać poselstwo do Francji i podjąć rozmowy z królem. Przeważyło zdanie senatu, wystosowano ultimatum dla króla: jeżeli nie powróci do 12 maja 1575 roku do kraju, będzie to jednoznaczne z rezygnacją z korony i nową elekcją. Henryk Walezy nigdy do Polski nie wrócił, konieczność nowej elekcji stała się faktem.