Klęska pod Wiśniowcem
23 sierpnia 1494 roku ścigające Tatarów wojska litewskie i polskie poniosły klęskę w bitwie pod Wiśniowcem. Niemczyk Katarzyna, "Kamienieccy herbu Pilawa. Z dziejów kariery i awansu szlachty polskiej do 1535/1536 roku", Katowice, 2016, str. 142 Kolankowski Ludwik, "Polska Jagiellonów. Dzieje polityczne", Lwów 1936 Najazd Tatarów chana Mengli Gireja niespodziewanie podążył tzw. czarnym szlakiem, którego tatarscy najeźdcy nie używali już od kilkunastu lat. Król Jan Olbracht wysłał pospiesznie chorągwie nadworne i wojska zaciężne, które połączyły się z oddziałami litewskimi i dogoniły wiodące jasyr i łupy czambuły tatarskie. Starcie z przeważającym liczebnie przeciwnikiem zakończyło się niestety krwawą klęską wojsk polsko-litewskich, rozbito doborowe roty nadworne i zaciężne, zginął m. in. starosta bełski Henryk Kamieniecki, Wikipedia Henryk Kamieniecki (syn Henryka Andreasa) brat przyszłego hetmana wielkiego koronnego Mikołaja.
Miejsce wydarzenia: Wiśniowiec
