Porozumienie Maksymiliana II ze szlachtą litewską
9 grudnia 1575 roku posłowie cesarscy podpisali porozumienie ze szlachtą litewską, w którym cesarz Maksymilian II, poważny kandydat do korony polskiej, po ucieczce Henryka Walezego do Francji, przyjmował specjalne zobowiązania wobec Litwy. Dubas-Urwanowicz Ewa, "Koronne zjazdy szlacheckie w dwóch pierwszych bezkrólewiach po śmierci Zygmunta Augusta", Białystok 1998, str. 303 M. in. obiecywał opłacić wojska do obrony przed Iwanem Groźnym, zaś arcyksiążę Ernest miał ożenić się z Anną Jagiellonką. Na zebranym w listopadzie sejmie koronacyjnym w Warszawie kandytatura habsburska miała ogromne popracie wśród przedstawicieli senatu, jednak szlachta i posłowie miast przekonani przez Jana Zamoyskiego, optowali za kandytaturą 'Piasta', nie udało się jednak uzgodnić żadnego poważnego kandydata. Wobec tego 12 grudnia prymas Jakub Uchański nominował na króla Maksymiliana Habsburga, jednak niezrażona tym szlachta dwa dni później ogłosiła królem Annę Jagiellonkę, a na jej małżonka zaproponowano Stefana Batorego. 30 marca 1576 roku Batory wjechał do Polski przekraczając granicę pod Śniatyniem. Grzybowski Stanisław, "Dzieje Polski i Litwy (1506-1648)", Wielka Historia Polski t.4, Kraków 2000, str. 188 Dekadę później, po śmierci Batorego, Habsburgowie podjęli kolejną i również nieskuteczną próbę opanowania tronu Rzeczypospolitej, zakończoną ich klęską pod Byczyną Wikipedia Bitwa pod Byczyną i niewolą arcyksięcia Maksymiliana III Habsburga, królem zaś został Zygmunt III z dynastii Wazów, siostrzeniec Zygmunta Augusta.