Sejm czeski uchwalił kodyfikację prawa zwaną później 'Konstytucją Władysławowską'
11 marca 1500 parlament czeski uchwalił pierwszą kodyfikację prawa państwowego przygotowywaną od 1497 r. głównie przez Albrechta Rendla z Oušavy, burgrabiego praskiego i prokuratora królewskiego. Wikipedia Władysław II Jagiellończyk Wikipedia Vladislavsche Landesordnung Wikipedia Vladislav Jagellonský Wikipedia Vladislavské zřízení zemské Stało się to za zgodą panującego wówczas Władysława II Jagiellończyka, króla Czech i Węgier. Zebrane w 544 artykułach przepisy ustanawiały trzy izby parlamentu: magnacką, szlachecką i mieszczańską, ostatnia z nich miała najmniejsze, głównie doradcze, znaczenie. Nowe prawa zostały zatwierdzone 24 lutego 1502 roku. Uważa się, że osłabiały one władzę królewską na rzecz szlachty, przede wszystkim magnatów, wyraźnie osłabła też w stosunku do szlachty, pozycja czeskiego mieszczaństwa. Konstytucja Władysławowska, kilkukrotnie modyfikowana i uzupełniana obowiązywała do 1627 r.