Aleksander Jagiellończyk wziął pod swoją opiekę monaster Św. Mikołaja w Połocku
15 lipca 1496 roku w Wilnie wielki książę litewski Aleksander Jagiellończyk na prośbę bojarów i mieszczan połockich wydał akt, w którym wziął pod swoją opiekę monaster Św. Mikołaja na Łuczni w Połocku. Winiarska Agnieszka, "Rola Heleny Rurykowiczówny w świetle stosunków litewsko-moskiewskich na przełomie XV i XVI w.", Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP w Krakowie, Prace Historyczne, z. 32, 1968, str. 21 Rutkowska Grażyna, "Kościół w życiu Heleny moskiewskiej, żony Aleksandra Jagiellończyka", „Średniowiecze Polskie i Powszechne” 2020, T. 12 (16), str. 291 Był to przykład tolerancyjnego nastawienia księcia wobec prawosławia, być może spowodowanego wpływem niedawno poślubionej małżonki, Heleny, córki Iwana III. Były to też jednak czasy gdy prawosławna szlachta Wielkiego Księstwa nie posiadała równych praw z litewskimi katolikami, których unia horodelska zrównała w prawach ze szlachtą polską. Kiedy kilkanaście lat później książę Konstanty Ostrogski, wyznawca prawosławia, odniósł świetne zwycięstwo pod Orszą nad wojskami moskiewskimi, w nagrodę pozwolono mu zbudować dwie nowe cerkwie w Wilnie, jako szczególny przywilej wobec zasłużonego wodza. Oficjalnie obowiązywał bowiem zakaz budowy cerkwi murowanych na obszarze Litwy. Mironowicz Antoni, "Powstanie Ławry Supraskiej", Białostockie Teki Historyczne, Tom 10/2012, str. 20