Albrecht Hohenzollern uzyskał zawieszenie banicji
31 lipca 1541 roku podczas obrad sejmu Rzeszy w Ratyzbonie posłowie Polski i Prus: Stanisław Maciejewski i Krzysztof Kreytzen uzyskali roczne zawieszenie banicji księcia Albrechta Hohenzollerna. Małłek Janusz, "Ustawa o rządzie (Regimentsnottel) Prus Książęcych z roku 1542", Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu, rocznik 72, zeszyt 2, 1967, str. 117 Książę został został ogłoszony banitą Rzeszy w 1532 roku, kiedy to nie stawił się przed sąd Rzeszy w sprawie legalności swojej władzy w Prusach. Cesarz Karol V uznawał wówczas za księcia Prus niemieckiego mistrza zakonu krzyżackiego Waltera von Cronberga i oczekiwał od Albrechta zrzeczenia się Prus na jego korzyść lub stawienia się przed sąd ((Reichskammergericht)). Tego ostatniego Albrechtowi zabronił z kolei Zygmunt I Stary w 1531 roku, wydając (na prośbę samego Albrechta) opinię, że jako poddany króla polskiego nie może uznawać obcej jurysdykcji nad sobą. Wojtkowski Andrzej, "Tezy i argumenty polskie w sporach terytorialnych z Krzyżakami : część III : od roku 1525 - do rozbiorów", Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 1, 1968, str. 9 Banicja miała przede wszystkim znaczenie prestiżowe, niemniej Albrecht przez wiele lat usilnie zabiegał o jej zniesienie, korzystając z poparcia Zygmunta I Starego a później Zygmunta II Augusta. Małłek Janusz, "Nowe spojrzenie na politykę Prus Książęcych wobec Polski za czasów księcia Albrechta (1525-1568)", Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 4, 1975, str. 434-437 Pełnego zniesienia banicji Albrecht nie uzyskał jednak nigdy.
Miejsce wydarzenia: Ratyzbona
