Spalenie ksiąg heretyckich w Wilnie
12 sierpnia 1581 roku biskup wileński Jerzy Radziwiłł wydał list okólny, w którym nakazywał sporządzenie przez księgarzy wykazu sprzedawanych przez nich książek, w celu eliminacji publikacji szkodliwych. Buchwald-Pelcowa Paulina, "Cenzura w dawnej Polsce. Między prasą drukarską a stosem", Warszawa 1997, str. 159 Druk książki bez zezwolenia biskupa miał odtąd być karany finansowo lub cieleśnie, zachęcano też do palenia ksiąg głoszących poglądy heretyckie i antykatolickie. Faktycznie doszło wówczas w mieście do aktów palenia ksiąg zabieranych z blibliotek i od drukarzy, a we wrześniu do dalszych rozruchów na tle religinym, skierowanych przeciwko protestantom. Wydarzenia te potępił król Stefan Batory w wydanym 30 września z obozu pod Pskowem uniwersale ("w tych niedawnych czasiech niemały rozruch się stał w tym mieście naszym stołecznym Wilnie od tych, którzy są katolickiej rzymskiej wiary przeciw ludziom i ministrom ewangelickiego i saskiego zboru") i nakazał ukaranie winnych. Wasilewski Tadeusz, "Tolerancja religijna w Wielkim Księstwie Litewskim w XVI—XVII w.", Odrodzenie i reformacja w Polsce, XIX, 1974, str. 120-121 Biskup Jerzy Radziwiłł, który był wcześniej (jak jego ojciec - Mikołaj Radziwiłł Czarny) wyznania kalwińskiego, przeszedł na katolicyzm w roku 1574 Wikipedia Jerzy Radziwiłł (kardynał) a w kilka lat po opisywanych wydarzeniach został kardynałem i biskupem krakowskim. Zmarł w 1600 roku w Rzymie i został pochowany w tamtejszym kościele Il Gesù.
Miejsce wydarzenia: Wilno
