Regulacja zakupów węgla kamiennego przez cech metalowców w Gdańsku
21 sierpnia 1565 roku cech metalowców w Gdańsku postanowił zabronić swoim członkom samodzielnego zakupu węgla kamiennego. Bogucka Maria, "Gdańsk jako ośrodek produkcyjny w XIV-XVII wieku", Warszawa 1962, str. 196 Głównym środkiem opałowym było wówczas co prawda drewno pozyskiwane z Polski, jednakże warsztaty zajmujące się obróbką metalu używały w tamtych czasach już węgla kamiennego, sprowadzanego morzem z Anglii i innych krajów. Był to jednak towar deficytowy, stąd konieczność regulacji jego zakupów. Postanowiono, że zakupy węgla będą robione wspólnie, ewentualne nadwyżki każdy mistrz będzie musiał sprzedawać wewnątrz cechu, chyba że nie było by chętnych. W przypadku braków w dostępie do tego surowca pierwszeństwo przyznano kowalom, producentom kotwic i gwoździarzom. Regulacje nie wpłynęły jednak znacząco na poprawę zaopatrzenia, nadal też obserwowano wzrost cen węgla.