Aleksander Jagiellończyk nadał ziemie swojej żonie Helenie
28 sierpnia 1501 roku w Grodnie Aleksander Jagiellończyk nadał bogatą oprawę swojej żonie Helenie Moskiewskiej, córce Iwana III Srogiego i Zofii z dynastii Paleologów. Dobra Kniażyce, Teteryn, Smolniany, Hradyszcze i Łosice, do których doszedł niedługo potem zamek Mohylew, stały się własnością Heleny. Wikipedia Helena Moskiewska Aleksander i Helena byli małżeństwem od 1495 roku, na Litwie liczono iż ten związek zabiezpieczy kraj przed agresywną polityką jednoczenia ziem ruskich prowadzoną wcześniej przez Iwana. Tak się jednak nie stało, wielki książę moskiewski próbował raczej (bezskutecznie) wykorzystać obecność swojej córki na dworze litewskim w celu zdobywania informacji, oraz jako pretekst do najazdów ze względu na rzekome szykanowanie Heleny z powodu jej prawosławnego wyznania. Helena stała jednak wiernie po stronie męża, próbując w listach skłonić ojca do zaniechania najazdów na Litwę. Ze względu na swoje wyznanie nie została natomiast koronowaną królową Polski, zdecydował o tym sprzeciw papieża i duchowieństwa. Po śmierci Aleksandra pozostała na Litwie, opiekę nad Heleną sprawował Zygmunt Stary, który nadał jej dodatkowe ziemie: Bielsk, Suraż i Brańsk. Helena zgromadziła znaczny majątek oceniany na 400 tysięcy florenów, głównie w kosztownościach oraz złotych i srebrnych naczyniach. Halicka Anna, "Losy wdów po władcach z dynastii Piastów i Jagiellonów", w "Zostawić slad na ziemii. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Wojciechowi Pedichowi [...]", Białystok 2006, str. 230 Kiedy 20 stycznia 1513 roku niespodziewanie zmarła w Brasławiu w wieku zaledwie 37 lat, skarb był przyczyną podejrzeń o otrucie królowej w celu przejęcia jej majątku, prawdopodobnie jednak bezpodstawnych.
Miejsce wydarzenia: Grodno
