List cesarza Maksymiliana przeciw bulli papieskiej
4 sierpnia 1505 roku cesarz Maksymilian I wystosował list do kolegium kardynalskiego, w którym wspierał Zakon i wielkiego mistrza Fryderyka Saskiego (Wettyna) w sporze z Polską. Wojtkowski Andrzej, "Tezy i argumenty polskie w sporach terytorialnych z Krzyżakami : część III : od roku 1525 - do rozbiorów", Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 1, 1968, str. 4 Rogalski Leon, "Dzieje Krzyżaków oraz ich stosunki z Polską, Litwą i Prussami", Warszawa 1846, str. 418 Cesarz żądał wycofania papieskiego nakazu złożenia przysięgi wierności królowi polskiemu przez wielkiego mistrza, wydanego przez Juliusza II staraniem posłów królewskich w maju 1505 roku. Wojtkowski Andrzej, "Tezy i argumenty polskie w sporach terytorialnych z Krzyżakami : część druga : (1454-1525)", Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 1-2, 1967, str. 43-44 Wśród licznych argumentów, którymi cesarz uzasadniał swoje stanowisko było niemieckie pochodzenie zakonu, który rękami niemieckiej szlachty wywalczył sobie swoje terytorium a cesarz Fryderyk II nadał zakonowi prawa do Prus. Pokój toruński z 1466 roku, na który powoływała się strona polska był według cesarza nieważny, gdyż nigdy nie został zatwierdzony przez zwierzchników zakonu: cesarza i papieża. Sam papież Juliusz II, wywodził cesarz, wydając swoją bullę 11 maja został wprowadzony w błąd przez Polaków. List Maksymiliana odniósł skutek, Juliusz II zawiesił wykonanie bulli do czasu zbadania traktatu toruńskiego. Fryderyk Wettyn do śmierci w 1510 roku nie złożył hołdu lennego królowi Polski. Cesarz Maksymilian I zrezygnował ze wspierania zakonu po zjeździe wiedeńskim w 1515 roku. Należny królowi polskiemu hołd złożył dopiero ostatni wielki mistrz zakonu w Prusach - Albrecht Hohenzollern w 1525 roku, już jako świecki książę Prus.
Miejsce wydarzenia: Kolonia
